LOSTfan

Robert Douglas

[Robert nie wiedział jak potoczyły się losy obozu. Jak wypływał trwała wojna. Pewnie musieli ponieść jakieś straty. ]

<Chuny> Jakie mamy straty po wojnie z tamtymi? Bo raczej sukcesu nie mogliśmy odnieść... +-

Chuny Parks

[Chuny pomyślała przez chwilę nad odpowiedzią. Zerkała co chwilę na Roberta, mówiąc patrzyła mu w oczy tylko przez krótkie chwile, jakby lekko speszona.]

<do Roberta> Na szczęście ofiar śmiertelnych nie było. Za to wielu z nas porwano... [Zaczęła wyliczać.] Imoen, Natalie, Nikki, Chester... to chyba wszyscy. +-

Robert Douglas

[Robert próbował skojarzyć porwanych, próbował dopasować porawania do jakiegoś klucza]

<Chuny> Nie rozumiem... Na jakiej zasadzie oni porywają?! Każdy seryjny morderca lub porywacz wybiera starannie swoje ofiary. Dlaczego akurat oni, a nie my. +-

[Chuny spojrzała na niego. ]

<Chuny> Dlaczego Blanca?! ++

Chuny Parks

[Chuny zajdrżała na krzyk Roberta. Sama nie wiedziała, dlaczego właśnie Inni porwali te konkretne osoby, a nie inne.
Położyła swoją dłoń na dłoni Roberta delikatnie.]

<do Roberta> Spokojnie... Ja też nie rozumiem, to na pewno nie jest takie proste. [Po chwili milczenia...] Wiem na pewno, że Blance nic się nie stanie. Gdyby chcieli kogokolwiek z tych wszystkich porwanych zabić, zrobiliby to od razu. [Patrzyła na Roberta przez chwilę z troską.] Jesteś zmęczony, potrzebujesz snu... [Puściła jego dłoń i odwróciła wzrok.] +-

Robert Douglas

[Cała ta sytuacja, jej ton głosu, dotyk dłoni, sprawiło, że Robert czuł się bardzo skrępowany. Zalał się rumieńcem. Nie spodziewał się takiej reakcji. ]

<Chuny> Tak, masz rację. Potrzebuję snu... ++

[Robert odwrócił się szybko plecami do Chuny. Musiał wszystko jeszcze raz przemyśleć. W końcu zasnął. ]

Chuny Parks

[Chuny poczekała aż zasnął, przypatrywała mu się przez chwilę. Potem pochyliła się nad nim i szepnęła.]

<do Roberta> Odzyskam twoją córkę, obiecuję ci to... ++

[Zobaczyła wtedy kątem oka stojącego w progu Nicka, spojrzała na niego zakłopotana. Wstała szybko.]

Ras Tafari

[Ras zamilkł. Między nim a Clover zapadła cisza. Trwało to dobre kilka minut. Wreszcie ciemnoskóry mężczyzna spojrzał z wyrzutem na Clover i westchnął.]

<Clover> Zobaczysz, że kiedyś tego pożałujesz. Przypomnisz sobie moje słowa ... +- [szepnął.]

Clover Diverse

[Clover parsknęła z ironią na słowa Rasa. Zmrużyła oczy i wbiła w niego stalowe spojrzenie.]

<Ras> Wiesz co ?! Mógłbyś go chociaż tolerować ze względu na mnie! Nie ufam byle komu +- [rzuciła nerwowo.]

Ras Tafari

[Ostatnie słowa trochę uderzyły Rasa. Zastanowił się nad swoim podejściem do Mike'a. Może rzeczywiście przesadzał?]

[Westchnął ciężko.]

<Clover> Dobra ... ++ [mruknął tylko.]

Julie-Ann Parsons

Nicolas Sendler

[Nick rozejrzał się po korytarzu. Wyglądało na to, że zostali sami nie licząc śpiącego Roberta. Zrobił parę kroków wchodząc do salonu. Nie odrywał wzroku od Chuny, był bardzo spokojny.]

<do Chuny> Mamy chyba o czymś do pogadania... Chyba, że wolisz jeszcze trochę poudawać, że przed wypłynięciem tratwy między nami nic się nie stało. +-

Chuny Parks

[Chuny stała cały czas w jednym miejscu. Przez chwilę nie wiedziała co powiedzieć. Otworzyła usta jakby chciała coś mówić, jednak cały czas się zastanawiała.
Odezwała się dopiero po chwili.]

<do Nicka> Posłuchaj... nie mamy o czym rozmawiać. [Nick nie reagował więc mówiła dalej.] Widziałam jak płakałeś nad zdjęciem Twojej dziewczyny, żony? Dobrze wiem, że za nią tęsknisz, że ją kochasz. Ja mam męża, dobrze o tym wiesz. [Była zaskoczona stoickim spokojem w jaki Nick potakiwał na jej słowa. Cieszyła się, ale w głębi liczyła, że będzie próbował ją w jakiś sposób przekonać.] Zapomnieliśmy się wtedy, proszę, nie wracajmy już do tego.+-

Nicolas Sendler

[Nick pokiwał głową ze zrozumieniem, choć absolutnie nie zgadzał się z jej słowami. Chciał to wszystko jednak rozegrać całkiem inaczej.]

<do Chuny> W porządku... [Przez chwilę oboje patrzyli sobie w oczy.] Nie musisz tutaj zostawać. Możesz wrócić na plażę... nie jesteś mi nic winna +-

Chuny Parks

[Chuny nie odrywała wzroku od Nicka. Nie zareagowała na jego słowa.]

<do Nicka> Dlaczego zabiłeś Anię? To się stało wtedy niedługo po moim wyjściu z bunkra tak? Dlaczego? +-

Nicolas Sendler

[Nick westchnął, pokręcił głową i ponownie spojrzał na Chuny.]

<do Chuny> Pokazała po prostu swoje prawdziwe oblicze. Zdradziła mnie... zdradziła nas wszystkich. Gdyby na to nie zasłużyła nie zabiłbym jej [Nick odwrócił się chcąc wyjść z salonu. Po chwili jeszcze się zatrzymał, odwrócił głowę i spojrzał znowu na kobietę.] Cieszę się, że nic Ci się nie stało, że jesteś cała. [Chciał już wyjść kiedy Chuny jeszcze zawołała cicho jego imię.]