LOSTfan

Administracja

Temat dla wydarzeń rozgrywających się podczas wyprawy ogonowców z Rachel.

Matthew Sanze

[ Wyprawa podążała w milczeniu. Matthew z Bastianem nadal cierpliwie nieśli nosze z Coreyem. Wszyscy nadal byli przejęci porwaniem Jamesa. Byli tak zamyśleni, że nie zwracali uwagi na to co dzieje się w okół nich. Matt szedł w skupieniu, od niechcenia odtrącając liany i gałęzie. ]

Maciuś, zmieniłam imię, bo Jamesa z Johnem pomyliłeś :*

Bastian Bailey Bax

[Przyzwyczaił się do otrzymanego zadania, jakim było dźwiganie noszy z nieprzytomnym Corey'em. Bastianowi całkiem zdrętwiały ręce, więc było mu już naprawdę wszystko jedno. Spokojny, ale stanowczym krokiem podążał za Mattem i tylko czasami spoglądał przez ramięna resztę grupy.]

Rachel Fox

[Rachel szła ze spuszczoną głową przed siebie. Mimo, że starała się nie myśleć o porwaniu Jamesa, cały czas czuła, że powinna wrócić po niego, szukać go, pomóc. Teraz jednak, najważniejsze było, żeby wszystkich bezpiecznie doprowadzić do obozu na plaży. Przyśpieszyła kroku.]

Kimberly Anderson

[Kimberly wciąż podążała beznamiętnym krokiem za resztą grupy. Każdy szelest przyprawiał ją o nieprzyjemne dreszcze. Serce szybciej jej kołatało, nie czuła już nawet bólu nóg, spowodowanego długą wędrówką. Chciała po prostu jak najszybciej znaleźć się w obozie. Tam na pewno będą bezpieczni. Bardzo chciała wierzyć, że tak będzie.]

Matthew Sanze

[ Matt od czasu do czasu spoglądał na Rachel. Wciąż nie mógł wyjść z podziwu, zdziwienia jej osobą. Była dziwnie zamyślona. Postanowił rozpocząć rozmowę. ]

<Rachel> Wszystko w porządku Rachel? +-

Rachel Fox

[Na słowa Matta, Rachel zwolniła trochę. Nie spojrzała jednak na mężczyznę, patrzyła gdzieś daleko przed siebie nie zdając sobie nawet sprawy na co patrzy.]

<Matt> Nie [Powiedziała krótko, po chwili dopiero dodając.] Nic nie jest w porządku +-

Matthew Sanze

[ Matt spojrzał na smutną twarz Rachel. Było mu jej żal. ]

<Rachel> Chodzi o Jamesa, tak? [ Zapytał, nie czekając na odpowiedz dodał. ] Nie mogliśmy nic zrobić. +-

Meredith Moss

[Meredith szła szybkim krokiem, przysłuchując się rozmowom. Grupa była oszołomiona porwaniem Jamesa. Mer też o tym myślała, ale bardziej była skupiona na tym, co się akurat działo. Musiała być czujna, nie mogła sobie pozwolić na zwolnienie tempa, na zignorowanie jakiegoś sygnału. Od tego liczyło się w końcu jej 'być' albo 'nie być' na tej wyspie ...]

[Mer podeszła szybciej do Julie i ruszyła marszem tuż obok niej. Milczała, by móc usłyszeć ewentualne oznaki pojawienia się Innych.]

Rachel Fox

<Matt> Powinnam po niego wrócić. Nie mamy pewności, że to Oni go zabrali. Czemu mieliby go porwać? To nie ma sensu...

Matthew Sanze

<Rachel> Mamy pewność. Te głosy, to na pewno byli oni. Ja też nie wiem, dlaczego nas porywają, dla mnie to też nie ma sensu. Jedyne, co możemy teraz dla niego zrobić, to modlić się, żeby nic mu nie zrobili. +-

[ Powiedział ciepłym głosem posyłając Rachel uśmiech. Zdążył ją bardzo polubić. Jej zmiana, bardzo go do niej przekonała. ]

Rachel Fox

<Matthew> Niech tylko spróbują mu coś zrobić to ja... [urwała]

[Rachel spojrzała na Matta próbując się uśmiechnąć, jednak nie bardzo jej to wyszło. Była wdzięczna, że jest teraz przy niej.]

<Matt> Zastanawiam się tylko jak wytłumaczę ludziom z plaży co się stało z resztą.... Wypłynęło siedem osób, a wrócą z nich tylko ja, Julie i nieprzytomny Corey.
[Spojrzała na nosze, miała nadzieję, że Corey szybko dojdzie do siebie.]

Matthew Sanze

<Rachel> Powiesz im prawdę. Najgorsze jest owijanie w bawełnę. Lepsza najgorsza i najsmutniejsza prawda, niż drobne kłamstewko Rachel. Zrozumieją to. +-

Meredith Moss

[Meredith, idąc równomiernym tempem, rozmyślała o Innych- wciąż jednak czuwała nad tym, co działo się wokół. Przypomniała sobie o wszystkich porwaniach. Z jednej strony trochę dziwiła się, że ją to ominęło...]

[Przypomniała sobie o porwaniu Julie. Westchnęła ciężko, zwalniając odrobinę.]

<Julie> Nie chcę być wścibska, ale... Pamiętasz, co się z Tobą działo, jak Cię porwali? +- [zapytała.]

Rachel Fox

[Rachel kiwnęła głową. Przez chwilę szła nic nie mówiąc.]

<Matt> Jak wypływaliśmy, nasz obóz zaatakowali Tamci. [powiedziała cicho żeby nikt oprócz Matta tego nie usłyszał. Nie chciała by ogonowcy pomyśleli, że idą prosto w pułapkę Innych. A było to bardzo możliwe.] Nie wiem ile z niego zostało, wiec nie spodziewaj się jakichś luksusów na plaży.