LOSTfan

Rachel Fox

[Gdy Kimberly wyszła z samolotu, Rachel czym prędzej podeszła do niej. Kobieta wyglądała na dziwnie przybitą, a biorąc pod uwagę kontakt ze światem zewnętrznym jej zachowanie powinno być zupełnie inne.]

<Kim> Kimberly? [zaczęła z lekką obawą.] Połączyłaś się z kimś?

Kimberly Anderson

[Kim kiwnęła przecząco głową]
<Rachel> Nie, to niestety niemożliwe...+-

Rachel Fox

<Kim> Niemożliwe? Jak to? Przecież... przecież był sygnał, radiostacja działała, tak?

[Rachel patrzyła uważnie na Kimberly czekając na odpowiedź.]

Meredith Moss

[Meredith stała w ciszy tuż przy samolocie. Już od dość długiego czasu jej uwagę przykuwały szmery, które zakłócały słowa wymawiane w języku francuskim. Meredith przysłuchiwała się im, głęboko zamyślona. Okazało się, że to liczby, za każdym razem inna. Brwi Mer zmarszczyły się, ale na razie nic nie mówiła, tylko słuchała dalej.]

Kimberly Anderson

<Rachel> Tak, radiostacja była sprawna. Wysłanie sygnału było jednak niemożliwe. Sygnał wysyłany przez nas był zakłócany przez inny. Tamten komunikat, który był nadawany w języku francuskim, uniemożliwiał nadanie naszego. [rozłożyła bezradnie ręce] Nic nie mogłam zrobić+-

Rachel Fox

[Słysząc o komunikacie w języku francuskim, Rachel od razu pomyślała o mężczyźnie, który co jakiś czas przychodził do ich obozu. Luke Taravil był jedynym Francuzem na tej wyspie. Przynajmniej tak jej się wydawało.]

<Kimberly> Chyba wiem, kto mógł nadać ten komunikat. [uśmiechnęła się lekko.] Myślę, że to Luke, jest na wyspie od trzech lat i jest Francuzem. To pewnie on...

Kimberly Anderson

[Kimberly po raz kolejny zaprzeczyła]
<Rachel> Nie, to nie możliwe. [zobaczyła pytające spojrzenie kobiety]

<Rachel> Komunikat był nadany przez kobietę. Dopiero na jego końcu można było usłyszeć męski głos. Jednak mówił on po angielsku ciąg liczb... Jak by nie było nasz sygnał zakłócany jest przez tą Francuzkę. +-

Meredith Moss

one to ile razy sygnał został nadany do tej pory. Po przeliczeniu tej liczby na lata Meredith odkrywa, że sygnał nadawany jest już od 15 lat.

[Nikt nie dostrzegł Meredith przysłuchującej się wszystkiemu. Kobieta więc wstała i podeszła do pozostałych. Pokręciła głową. Wiedziała już, jaka jest prawda.]

== Te liczby to nie zakłócenia. Wskazują to, ile razy sygnał został nadany do tej pory. Gdyby przeliczyć to na lata ... [przerwała, licząc w pamięci; wszyscy w milczeniu ją obserwowali.] Ten sygnał jest nadawany od ... PIĘTNASTU LAT +- [powiedziała dobitnie i spuściła głowę.]

Kimberly Anderson

[Kimberly stała w osłupieniu. To co mówiła Mer wydawało jej się surrealistyczne. Wyraz twarzy kobiety nie dawał jednak wątpliwości. Kim usiadła na kamieniu obok i westchnęła ciężko.]

<Meredith> Jesteś pewna? [kobieta przytaknęła]

[Kimberly zmarszczyła brwi]

== Jak to możliwe… Ona prosi o ratunek. Nikt nie przyszedł jej z pomocą?

Meredith Moss

[Meredith westchnęła ciężko. Nie podnosiła nawet głowy.]

<Kimberly> Może nikt oprócz nas nie usłyszał jej wołania o pomoc. Możemy być pierwsi i ostatni ... +- [powiedziała smętnie, ale na tyle głośno, by wszyscy ją słyszeli.]

Rachel Fox

[ Rachel nie mogła uwierzyć, że sygnał nadawany był przez piętnaście lat i nikt go nie usłyszał.]

<Kimberly> Co dokładnie mówiła ta kobieta? Zrozumiałaś coś?

Kimberly Anderson

[Kimberly zmarszczyła brwi. Chciała, aby to co powie będzie w 100% takie samo jak komunikat w radio]

<Rachel> Tak, pamiętam. Powiedziała:"Proszę. Proszę pomóżcie mi. Jestem tu sama. Sama na wyspie. Pozostali nie żyją.[zatrzymała się na chwilęi wzięła głęboki oddech] To coś ich zabiło. Zabiło ich wszystkich. Niech ktoś po mnie przybędzie"+-

Matthew Sanze

== Jeżeli tego sygnału, nikt nie usłyszał przez piętnaście lat.. To chyba nasze szanse na wydostanie się stąd są niestety znikome..

[ Powiedział Matt zrezygnowanym głosem. ]

== W ogóle, skąd mogła się wziąść ta kobieta? +-
<Rachel> A jak przybył tu ten, facet, Luke?

Rachel Fox

[Rachel słuchała komunikatu marszcząc brwi. Nie potrafiła sobie nawet wyobrazić jak strasznie musiała czuć się ta kobieta gdy wszyscy jej towarzysze zginęli, a ona została całkiem sama na wyspie.]

<Mathew> Łodzią. Z tego co wiem, rozbił się łodzią na wyspie, znał się na żeglarstwie i to on wytłumaczył nam jak zbudować tratwę.

Matthew Sanze

<Rachel> Łodzią? Jesteś pewna? +- [ Zapytał dociekliwie. Miał już swoją teorię dotyczącą tej wyspy, lecz wolał pozbierać więcej dowodów. ] Chciałbym z nim porozmawiać. ++