LOSTfan

John Flurry

[John, spostrzegłszy Nadię, odepchnął Mike'a od siebie. Spojrzał na nią ze wstrętem.]

<Nadia> Czego tu szukasz ?! +- [warknął na powitanie.]

Michael Kowalsky

[Michael był bardzo zdziwiony zachowaniem Johna. Dobrze, że w porę weszła Nadia, bo pewnie między nimi doszłoby do rękoczynów. Otrzepał ubranie i spojrzał badawczo to na Nadię, to na Johna. Ten mężczyzna budził w nim coraz więcej zastanowienia...]

<John> Łapy przy sobie- taka dobra rada na przyszłość ... ++ [odchrząknął znacząco.]

Nadia Clark

[Nadia przełknęła ślinę i powoli zbliżyła się do Johna.]

<John> Clover powiedziała , że jak przebijecie się przez tę ścianę to zaczniecie uczyć mnie i Emily samoobrony.

John Flurry

[John obserwował Nadię z grymasem złości na twarzy. Zmrużył oczy.]

<Nadia> Po pierwsze, jeśli zaczniemy uczyć, to wszystkich, którzy tego potrzebują, nie tylko Was ... Po drugie, to, że Clover coś powiedziała, nie znaczy, że ja to coś będę robił +- [powiedział niskim głosem z nutą ironii.]

Nadia Clark

[Nadia czuła, że John wyładowuje swoją złość na niej, postanowiła więc, szybko zakończyć nieprzyjemną rozmowę.]

<John> Świetnie. Czyli rozumiem, że nie nie możemy na ciebie liczyć? [chciała się jeszcze upewnić.]

John Flurry

[John prychnął z pogardą.]

<Nadia> Myślisz, że nie mam ciekawszych zajęć niż uczenie kogoś takiego jak ma być dzielnym? +- [popatrzył na nią z politowaniem.]

Nadia Clark

[Nadia zmarszczyła brwi i odrzekła bardzo oschle]

<John> Nie schlebiaj sobie, przy tobie i tak nie nauczyłabym się zbyt wiele, a na nauczyciela już dawno wybrałam kogoś innego.

John Flurry

[John spojrzał na Nadię z politowaniem. Nie rozumiał, po co przychodziła do niego, skoro już sobie wybrała innego nauczyciela. Nawet go nie obchodziło, kogo.]

<Nadia> Skoro wybrałaś kogoś innego, to po jaką cholerę zawracasz mi dupsko ?! No pytam się ! Jesteś taka głupia czy próbujesz jakichś durnych gierek ? Ze mną Ci się nie uda, ostrzegam Cię +- [zaczął wygrażać.]

Nadia Clark

[Starcie z Johnem było nie lada wyzwaniem, zwłaszcza gdy mężczyzna cały czas na nią wrzeszczał. Nadia jednak wiedziała, że nie może się wycofać, nie tym razem. Mimo iż w duchu drżała jak jeszcze nigdy, podniosła głowę i zimnym głosem odpowiedziała.]

<John> Ostrzegasz mnie. Niech zgadnę, powiesisz mnie na lampie albo nie, zakatujesz na śmierć. To jest tu ostatnio w modzie. A przyszłam do ciebie, bo ty jedyny masz klucze do celi Nicka. Chcę żebyś mi je dał.+-

Tom Reinhert

[Gdy Clover wspomniała o Chuny, Tomowi zaraz przypomniała się Julie. Obie kobiety były na tratwie. Zamyślił się chwilę. Zwrócił się po chwili znowu do Clover.]

<do Clover> Proszę powiedz mi. Co Julie mówiła jak przyszła do obozu? Jak wyglądała? Jak się zachowywała? +-

Clover Diverse

[Clover zamyśliła się, powracając do tamtych chwil. Zdziwiło ją trochę wieczne wypytywanie o Julie.]

<Tom> Była dość apodyktyczna. Zdołała zmusić Chuny i resztę do zmiany kierunku płynięcia tratwą. Chciała po prostu wrócić 'po swoich' ... Dlaczego ciągle o nią pytasz? +- [ciekawość wzięła nad nią górę.]

Tom Reinhert

<do Clover> Julie jest moją żoną...

Clover Diverse

[Clover zamurowało. Stała chwilę w bezruchu i nie odzywając się. Po jakimś czasie stwierdziła, że jej obecność tu jest niepotrzebna. Spojrzała nieśmiało na Toma.]

<Tom> Przepraszam. ++ [szepnęła i ruszyła do wnętrza bunkra, nie bardzo kontrolując kierunek, w którym szła.]

John Flurry

[John prychnął, kręcąc głową. Spojrzał wściekle na Nadię.]

<Nadia> Klucze do celi Nicka ?! Możesz sobie pomarzyć, bo Ci ich nie oddam. Chcesz sprawdzić, co jest tu ostatnio w modzie ?! +- [wrzasnął i ruszył niebezpiecznie w jej kierunku.]

[Uchwycił ją za ramiona i bez wysiłku przyparł do ściany. Patrzył w jej oczy z pogardą i wściekłością.]

<Nadia> I co, nadal jesteś taka mądra ?! No gadaj !!! +- [przyparł ją jeszcze mocniej.]

Clover Diverse

[Clover szła szybkim krokiem przez korytarz bunkra. Jej uwagę przykuł wrzask Johna, który wyraźnie komuś wygrażał. Zatrzymała się nagle. Wrzaski dochodziły z sypialni. Clover rzuciła się do drzwi, a tuż za nimi ujrzała Johna przypierającego Nadię do ściany ...]

[Bez zastanowienia złapała Johna za ramiona, zdołała założyć mu nelsona a następnie pchnęła silnie na podłogę. Wszystko to zrobiła z niesamowitą zręcznością jak na kobietę - zwłaszcza, że John był niemal dwukrotnie od niej większy. Pokręciła tylko głową, pozostawiając to bez komentarza.]

<Nadia> W porządku? O co poszło? +- [podeszła do niej.]