LOSTfan

John Flurry

[ John zastanawiał się, co takiego zrobił Nick, ze Nadia mu zaufała. Gdy ona nie odpowiadała na niego pytanie, w końcu postanowił dać jej klucze. Pewność siebie bijąca od niej go przerażała. Nie przypominała tej Nadii, którą znał wcześniej. W końcu, Nadia przemówiła. ]

<Nadia do Johna<> Proszę cię. Zaufaj mi, wiem co robię. +-

<Nadia> Właśnie wydaje mi się, że nie za bardzo wiesz. Zresztą, nie obchodzi mnie to. Jeśli tak bardzo chcesz, być kolejną jego ofiarą, proszę bardzo. Nie będę ratował twojej dupy. Masz te klucze, i daj mi spokój.

[ Rzucił beznamiętnie John, znudzony już tą całą sytuacją. Wkońcu, w ogóle nie powinien obchodzić go los tej dziwnej dziewczyny.

Clover Diverse

[Clover spojrzała na Michaela, i oparła sobie dłonie na biodrach, przybierając oskarżycielską minę.]

<do Michaela> Stop. Nie rozumiem Cię do końca, wiesz? Najpierw wstawiasz się za nami, mówiąc, że Nick wcale się nie zmienił i potwierdzając nasze argumenty. Przecież on ma serce z kamienia, więc jak miałby kogoś polubić, a co dopiero POKOCHAĆ?

[Nie była zadowolona z przebiegu zdarzeń, więc silnie zaakcentowała ostatnie wypowiedziane słowo. Patrzyła buntowniczo na Michaela.]

Michael Kowalsky

[Michael rozumiał ataki Clover i opryskliwość Johna, więc nie zamierzał bronić swojej decyzji z całych sił. Szanował to, że obiecał dyskretność Nickowi, mimo iż ten był skończonym draniem.]

<do Clover> To, czy on może się zakochać, wie tylko sam Nick. Jego się o to zapytajcie. Mam po prostu przeczucie, że on teraz naprawdę odpokutuje za to, co zrobił.. a raczej za to, czego nie zrobił. I tak, pamiętam, że nie pomógł nam w uratowaniu Nancy [dodał pospiesznie, widząc, że Clover już otwiera usta aby przypomnieć mu o śmierci Nancy.] Dajmy mu po prostu ostatnią szansę, zobaczymy, jak się teraz zachowa. To jego ostatnia deska ratunku.

[Z bolącym sercem patrzył na to, jak Clover z niedowierzaniem słucha jego słów, a potem odwraca wzrok.]

*Kiedyś Ci powiem o co tak naprawdę chodzi... *- rzekł Mike w myślach, przypominając sobie zupełnie zdewastowaną sypialnię. Potrząsnął głową, aby odgonić myśli, po czym zaczął nasłuchiwać tego, co robi Nadia.]

Nadia Clark

[Gdy tylko dostała klucze do zbrojowni, Nadia nie czekając ani chwili dłużej udała sie do Nicka. Ściskała klucze w dłoni zastanawiając się czy dobrze robi, spojrzała przelotnie na przyglądającego jej się ze zdziwieniem mężczyznę, stanęła w pewnej odległości od celi po czym postanowiła rozpocząć rozmowę.]

<Nick> Pochowaliśmy ją przed bunkrem... żeby ludzie nie musieli patrzeć jak chowamy kolejną osobę. Nie byłoby to dobre po ostatnich wydarzeniach.

Nicolas Sendler

[Nick wpatrywał się w Nadię. Ciekawiło go co jeszcze dziewczyna mogła od niego chcieć. Zerknął na klucze w jej dłoni.]

<do Nadii> W porządku... [Zamyślił się chwilę.] Z resztą teraz to nie za bardzo mnie już obchodzi [Zerknął na klucze znowu, uśmiechnął się do Nadii chytrze] Klucze w Twojej dłoni mnie bardzo intrygują... +-

Nadia Clark

[Nadia zerknęła nerwowo na klucze i schowała je w dłoni ściskając jeszcze mocniej. Spojrzała na Nicka.]

<Nick> Oni nie chcą żeby cię wypuścić. Myślą, że mógłbyś znowu zrobić komuś krzywdę. Nie wierzą, że żałujesz... [Urwała, widząc uśmieszek Nicka. A może rzeczywiście niczego nie żałował?]

Nicolas Sendler

[Nick stał oparty klatką o kraty celi, zaciskał na nich dłonie. Patrzył teraz na nią ślepo.]

<do Nadii> Czego mam żałować? [Odwrócił się plecami do dziewczyny.] Szkoda, że ona zginęła, szkoda, że znowu z moich rąk. Mogłem ją uratować, ale za późno... szkoda [Podkreślił ostatnie słowo.] Ale wierz mi, to nie jest pierwsza osoba i na pewno nie ostatnia w moim życiu. Nie rozpaczam już po każdej zamordowanej osobie. Do zabijania można się przyzwyczaić... ale nie wyobrażasz sobie jak życie przez to może być spieprzone... [Odwrócił się do nie znowu i spojrzał na nią poważnie.] Nie jestem groźny bez powodu, wiesz o tym dobrze. +-

Clover Diverse

[Clover słysząc ostatnie słowa Nicka, zmarszczyła brwi. Stali dalej w przejściu, ale mimo to słyszeli rozmowę Nadii i Nicka.]

<do Mike'a> Ty widzisz, co ona robi? Wręcz czołga się u jego stóp! A on nawet niczego nie żałuje, i co ma do tego miłość? Nie-powinniśmy-go-wypuszczać. [wyrecytowała przez zaciśnięte zęby.]

Michael Kowalsky

[Mike potrząsnął głową.]

<do Clover> Musieliśmy zaufać Nadii, jeżeli wyjdzie to, co ona sobie zaplanowała, to może nareszcie będzie można jakoś złagodzić Nicka. Daliśmy mu ostatnią szansę i jeżeli on znowu okaże się dupkiem bez serca, to następnym razem będziemy wiedzieli co robić, a czego nie robić.

John Flurry

[ John choć starał się nie okazywać swojego zainteresowania sytuacją, uważnie przysłuchiwał się rozmowie Nadii i Nicka. Następnie, Clover wtrąciłą się i zaczęła rozmowę z Mike'em ]

== No, Goląbeczki, nie kłóćcie się. [ Rzucił z lekko podniesioną brwią, na znak ironii. ] Mike, rozwalasz tą ścianę? +-

Michael Kowalsky

[Michael przypomniał sobie o ścianie i energicznie potrząsnął głową. We trójkę udali się do feralnej ściany, którą mieli zburzyć. Sięgając po rurę widział pretensjonalny wzrok Clover, ale nie powstrzymało go to przed dużym zamachem i silnym uderzeniem. Ściana pękała pod wpływem uderzeń Mike'a i Johna. W pewnym momencie zapadł się zamurowany fragment ściany, a w powietrze wzbiły się tumany kurzu. Cała trójka zaczęła kasłać, wszyscy pokryci byli grubą warstwą kurzu.]

<do Johna> No i mamy to czego chcieliśmy..

Nadia Clark

[Nadia zmarszczyła brwi słysząc słowa Nicka.]

<Nick> Mówisz jakbyś nie panował nad tym co robisz. Jakby to było poza twoja kontrolą. A ty sam,na własne życzenie pieprzysz sobie życie, tracisz czas i energię na rzeczy, przez które tracisz wszystko. Powinieneś się zmienić i choć raz zrobić coś pożytecznego, coś dla innych.

[Przełożyła klucze do drugiej reki.]

<Nick> Mogę cię wypuścić, ale muszę mieć pewność, że będziesz chociaż próbował się zmienić. Nie udało ci się ocalić życia Nancy, ale jest jeszcze wiele sposobów na odpokutowanie tego co zrobiłeś.

Clover Diverse

[Clover przetarła oczy, gdy tabun kurzu wypełnił pomieszczenie. Szybko się z niego wysunęła i pobiegła po trzy latarki. Gdy wróciła do sypialni, rzuciła dwie z nich w kierunku Johna i Mike'a, a jedną zostawiła sobie.]

[Wyjęła broń zza spodni. W lewej dłoni trzymała latarkę, a w prawej, ponad lewą, Desert Eagle na wypadek ataku.]

[Wymieniła porozumiewawcze spojrzenia z mężczyznami. Postanowiła, że teraz nie pozwoli, by Mike za nią decydował.]

<John/Mike> Wchodzę pierwsza. Jak powiem, że się wycofujemy, to się wycofujemy +- [dodała nacisk na ostatnie słowo.]

John Flurry

[John złapał w locie latarkę i przerzucił ją do lewej dłoni. Drugą ręką chwycił broń i westchnął z zadowoleniem, wpatrując się w zaciemniony korytarz.]

<Clover> Nie chciałaś tego rozwalać, a teraz pchasz się na przód, tiaaaa? +- [zerknął na nią spode łba i uśmiechnął się.]

Clover Diverse

[Clover prychnęła ze złością i nawet nie spojrzała na Johna. Zrobiła kilka kroków wprzód, ale zatrzymała się. Nie lubiła nie dokończonych konwersacji.]

<John> Nadal mam złe przeczucia. Idę pierwsza na wypadek, gdyby coś się zaczęło dziać. Ty byś pewnie tego nie spostrzegł od razu i wpakował nas w tarapaty +- [dodała kąśliwie.]

[Zakasłała kilka razy i weszła do środka. W powietrzu unosił się nieprzyjemny zapach stęchlizny. Starała się nie zwracać nań uwagi.]