LOSTfan

Emily Lee

Emily w pierwszej chwili spanikowała.Nie docierały do niej słowa Toma,lecz szybko otrząsnęła się.Była przecież pielęgniarką,powinna reagować szybciej,lepiej.W duchu skarciła się za tę chwilę słabości.

<do Toma>-Już biegnę!-krzyknęła i skierowała się w stronę rozłożystej palmy, pod którą siedziała Nadia.Kobieta spytała ją czy nie ma przypadkiem grupy O Rh- ,jednak dziewczyna zaprzeczyła. Emily odnalazła także Clover,odnalazła Sama I Johna,lecz żadne z nich nie posiadało potrzebnej przy operacji grupy krwi.

Wróciła zrezygnowana.Jak miała poinformować Toma o tym przygnębiającym fakcie?

<do Toma>-Pytałam naszych rozbitków,niestety...-zawiesiła głos-Nikt nie ma 0Rh-...

Tom Reinhert

<do Emily> Jesteś pewna? Spytałaś na pewno wszystkich? +-

Emily Lee

Emily już miała odpowiedzieć:tak,gdy uświadomiła sobie,iż nie rozmawiała na ten temat z Nicolasem.
<do Toma>-Prawie wszystkich.Nie widziałam tylko... Nicka,biegnę go szukać!

Kobieta pędziła jak oszalała.Nicolas był ostatnią nadzieją dla umierających.Jeśli okaże się,że mężczyzna nie ma poszukiwanej grupy krwi,wyspa pochłonie kolejne ofiary.

Zdenerwowana Emily szybko przetrząsała każdy zakątek bunkra.Nicka nie było.
Los był okrutny. Nicolas codziennie naprzykrzał się jej swoim widokiem i nietaktownymi zaczepkami,ale gdy był naprawdę potrzebny poprostu zapadł się pod ziemię.
Zamarła na chwilę,usłyszawszy odgłosy dochodzące ze zbrojowni,koło której właśnie przechodziła przechodziła.
Może tam jest Nicolas?-przemknęło jej przez myśl.
Drzwi były lekko uchylone.Emily wślizgnęła się do środka.Intuicja jej nie zawiodła.Tyłem do niej stał jeden z najbardziej kontrowersyjnych użytkowników wyspy i uporczywie przyglądął się broni.
Wyczuwając czyjąś obecność odwrócił się powoli.Jego wzrok przeszył na wylot kobietę.
<do Nicolasa>-Myślałam,że nigdy tego nie powiem,ale dobrze cię widzieć-zaczęła nieśmiało Emily.-Mamy mały problem...

Nicolas Sendler

Czytać scenariusz, cholera... Nick jest zamknięty w celi! Ma to być poprawione!

[Nick stał plecami odwrócony do krat celi. Odwrócił się gdy usłyszał głos Emily. Spojrzał na nią poirytowany. Kopnął gwałtownie nogą o drzwi do celi trzaskając nimi głośno, warknął]

<do Emily> Wy macie problem? To chyba zwracasz się do nieodpowiedniej osoby. Gówno mnie obchodzą wasze problemy! A teraz jak siedzę w tej pieprzonej celi to tym bardziej! [Złapał kraty dłońmi, przysunął do nich głowę blisko, patrzył cały czas na Emily. Posłał jej sztuczny, złośliwy uśmiech.] Możesz już iść. Nie mam ochoty nikogo z was oglądać chyba że przyjdzie tu ktoś żeby otworzyć te pierdolone drzwi! +-

Emily Lee

[Emily nie mogła uwierzyć własnym uszom. Poczuła się niesamowicie bezsilna.]

<Nick> Nie, nie wierzę... Jak możesz ?! Nienawidzę Cię!!! ++ [wrzasnęła ze łzami w oczach i wyszła ze zbrojowni.]

[Gdy stała już na korytarzu, ciężko oddychając, spostrzegła przed sobą Nadię. Spojrzała na nią niewyraźnie.]

<Nadia> Słyszałaś ? ... +- [spytała drżącym głosem.]

Nadia Clark

[Nadia opuściła salon. Nie potrafiła siedzieć bezczynnie w jednym miejscu, zwłaszcza teraz, gdy Nancy walczyła o życie. I choć początkowo wydawało jej się, że chwila samotności i odpoczynku wyjdzie jej na dobre, myliła się. Ruszyła wzdłuż korytarza, pogrążona we własnych myślach. Czuła się zagubiona w tym wszystkim. Śmierć Ani, pobicie Nancy, podsłuchana rozmowa - zbyt wiele niewyjaśnionych i makabrycznych zdarzeń. Na dodatek postawa Nicka, nigdy nie spotkała tak bezwzględnego człowieka, całkowicie pozbawionego skrupułów.
Kiedy Nadia przechodziła obok zbrojowni, usłyszała krzyki, które wyrwały ją z zamyślenia. Poczuła jak strach ogarnia jej wnętrze. Czyżby znowu wydarzyło się coś złego?
Gdy dostrzegła zdenerwowaną Emily, jej obawy wzrosły.]
<do Emily> Słyszałam jak ktoś krzyczy...++[Wyjaśniła szybko. Wyczuła, że głos Emily drży.] Co się stało?!+-

Emily Lee

[Emily spojrzała Nadii w oczy.]

<Nadia> Nick ma potrzebną grupę krwi dla Nancy, ale jej nie odda... Ja już nie wiem co ze sobą zrobić, naprawdę. Wszystko się wali ! ++ [zaszlochała.]

[Potrząsnęła głową i pobiegła do ambulatorium.]

Clover Diverse

[Clover, wciąż będąc w pobliżu Johna, zauważyła Emily biegnącą z płaczem w kierunku ambulatorium. Odprowadziła ją wzrokiem, poczym przeniosła go na mężczyznę.]

<John> Wygląda na to, że nikt nie ma potrzebnej grupy krwi... Biedna Nancy +- [pokręciła smutnie głową.]

John Flurry

[John wsadził dłonie do kieszeni. Czuł się trochę głupio przez tę sytuację.]

<Clover> I tak niczego już teraz nie zmienimy ++ [wzruszył bezradnie ramionami.]

[Przeniósł wzrok na rozległe korytarze i ruszył przed siebie. Przypomniał sobie o tajemniczej ścianie. Koniecznie chciał się czymś zająć, żeby nie myśleć o Nancy. Postanowił odszukać coś, co pomoże mu rozwalić tę dziwną ścianę.]

Emily Lee

[Emily wprost wpadła do ambulatorium, wybijając nieco z rytmu operujących Mike'a i Toma. Jej oddech był szybki i płytki. Zatrzymała się na środku pomieszczenia.]

<Mike/Tom> On ma... On ma tę grupę, ale jej nie odda +- [wyłkała przez łzy.]

[Zaczerpnęła ogromny łyk powietrza.]

<Mike/Tom> Już w niczym nie potrafię pomóc ++ [dodała po chwili, jeszcze bardziej rozpaczliwym tonem.]

Michael Kowalsky

[Michael oderwał się na chwilę od operowania Nancy, gdy Emily wpadła do pomieszczenia i zaczęła histerię. Spojrzał na nią kątem oka. Nie do końca rozumiał to, co powiedziała.]

<Emily> Spokojnie ! Płaczem teraz na pewno nam nie pomożesz. Kto nie chce oddać krwi? +- [zapytał, po czym znowu pochylił się nad Nancy.]

Clover Diverse

[Clover nie zdziwił stosunek Johna do sprawy. Chciał zapomnieć, a to pomagało mu odciąć się od wyrzutów sumienia. Zainteresowało ją tylko, dokąd się wybiera. Poza tym, nie chciała zostawać tu sam na sam.]

<John> Hej ! Zaczekaj ! +- [zawołała za nim.]

[Podbiegła do mężczyzny i zatrzymała go, łapiąc go za rękę.]

<John> Dokąd idziesz? +- [zapytała.]

Emily Lee

[Emily spróbowała się uspokoić. Wzięła kilka głębszych oddechów.]

<Mike> Nick. Nie dość, że ją pobił, to teraz jeszcze nie chce pomóc... Jestem przekonana, że on ma właściwą grupę krwi +- [odpowiedziała na tyle spokojnie, na ile mogła.]

John Flurry

[John odwrócił głowę i zmarszczył brwi. Spojrzał na Clover dość zagadkowo.]

<Clover> Zamierzam znaleźć coś, czym rozwalę tą dziwną ścianę w sypialni [przerwał na chwilę, widząc zaniepokojone spojrzenie kobiety.] No co, nudzi mi się +- [znowu wzruszył ramionami.]

Michael Kowalsky

[Mike poczuł wewnętrzny wstręt do Nicka. Nie mieściło mu się w głowie, jak mógł w ten sposób potraktować Nancy. Nie mógł jednak pozwolić sobie teraz na jakiekolwiek rozkojarzenie. Musiał jakoś uratować tą biedną dziewczynę.]

<Emily> Może jednak zdecyduje się oddać tą krew... Sprawdzaj co jakiś czas, ja postaram się jakoś pomóc Nancy +-