LOSTfan

Clover Diverse

[Brwi Clover uniosły się w górę. Zaśmiała się cicho, wpatrując się w otępiałego Johna.]

<John> Próbujesz mi wmówić, że masz wyrzuty sumienia, tiaa? Ty, siejący postrach we wszystkim, co się rusza ? +- [rzekła ironicznie.]

John Flurry

[John nie odpowiadał przez dłuższą chwilę. Rzeczywiście, dziwnie to musiało wyglądać.]

[Spojrzał na Clover i zatrzymał na niej wzrok.]

<Clover> Niczego nie próbuję Ci wmówić. Po prostu mówię, jak jest +-

Clover Diverse

[Clover również zatrzymała wzrok na Johnie.]

<John> Prawda jest taka, że wyjątkowo to nie Ty skatowałeś Nancy, tylko Nick. Ale sytuacja, owszem, jest nieciekawa... +- [spuściła wzrok.]

John Flurry

[John zastanowił się nad tym, co powiedziała ciemnowłosa kobieta. Ponownie wpatrzył się w podłogę.]

<Clover> Może i masz rację, ale trochę mi jej szkoda ... +- [odpowiedział. W jego tonie można było usłyszeć odrobinę zasmucenia.]

Clover Diverse

[Nie odpowiedziała Johnowi od razu. Dostrzegła w jego głosie odrobinę smutku, co spotęgowało dodatkowo jej podejrzenia. Nie wiedziała, co o tym sądzić.]

[Westchnęła długo i ciężko, wyobrażając sobie to, przez co musiała przejść biedna, słabiutka Nancy.]

<John> Skatował małą, niewinną dziewczynę. Wyobraź sobie, ile bólu jej zadał. Bił ją do nieprzytomności, a ona nawet nie mogła się obronić... Nie mogła nic zrobić, żeby go powstrzymać. Nie miała siły, by krzyczeć, nic... Nic... +- [Clover pokręciła głową ze smutkiem. Jej głos drżał lekko.]

John Flurry

[John pokiwał powolnie głową. Zgadzał się w pełni z tym, co powiedziała kobieta.]

<Clover> Przypomnij sobie, co się działo podczas ataku Innych [przerwał na chwilę, pozwalając wyobraźni Clover przenieść się w tamten moment] Wszyscy biegali w popłochu, bezbronni, jak jakieś zebry albo antylopy. Zaledwie garstka ludzi potrafiła się obronić. A resztę wytłukli Inni, jak kaczki ... Co tu dużo mówić, po prostu RZEŹ +- [powiedział ze wstrętem.]

Clover Diverse

[Przed oczami wyobraźni Clover stanęły sceny z walki z Innymi. Wszędzie krzyki, płacz, krew i ogień... Wiedziała, że to wspomnienie nigdy jej nie opuści.]

<John> Sami nie będziemy w stanie bronić obozu, John. Nick będzie bronił siebie, Roberta z nami nie ma, Ras leży na stole operacyjnym. Gdzieś tam na plaży został jedynie Frank... A przecież nawet my musimy odpocząć. Kiedy ostatnio spałeś, John? +-

John Flurry

[John wzruszył ramionami.]

<Clover> Szczerze mówiąc, nie pamiętam. Przez tą jatkę wszystko mi się poprzestawiało ... [westchnął.]

[Nagle pewien pomysł zaświtał mu w głowie.]

<Clover> A gdybyśmy przeszkolili trochę pozostałych? Wtedy takie osoby jak Megan, Samantha czy Emily czułyby się pewniej i mogłyby się jako-tako obronić +- [zasugerował.]

Clover Diverse

[Clover przypomniała sobie o Claire, którą kiedyś usiłowała przeszkolić w samoobronie. Na niewiele zdało się to blondynce, bo zagryzł ją lew... Później pomyślała o Nikki i jej bezsilności wobec Innych. Nawet Mike nie był w stanie jej uratować ...]

[W oczach Clover stanęły łzy.]

<John> To dobry pomysł, ale potrzebny jest nam czas. Jeśli Inni zaatakują jutro - bo przecież tego nie wiemy- to wytłuką nas do reszty. Ale wydaje mi się, że mamy trochę czasu. +- [odsunęła od siebie bolesne wspomnienia. Trzeba było myśleć o przyszłości tych, którzy jeszcze żyli.]

Michael Kowalsky

[Mike sięgnął po gaziki, którymi próbował zatamować chociaż na chwilę krwawienie, nie chciał, aby jeszcze więcej krwi dostało się do płuc.]

[Nachylił się nad Nancy. Wyjęcie żebra palcami graniczyło z cudem. Odwrócił się i zaczął się rozglądać za jakimś przyrządem medycznym, który -jak szczypce- pozwoliłby mu to wyjąć. Kiedy znalazł to, czego szukał, powoli przyłożył do żebra i ostrożnie, milimetr po milimetrze, wyjmował żebro.]

<do Toma> Co dalej? Krwotok nie ustaje...

Nadia Clark

[Nadia początkowo obserwowała w skupieniu poczynania Michaela. Stała w tyle nie zwracając uwagi na to co się wokół niej dzieje. Dopiero, gdy do operacji włączyła się Emily, Nadia oprzytomniała. Nie chciała przeszkadzać im w pracy, a na dodatek czuła, że robi jej się słabo. Wyszła na korytarz i wzięła kilka głębszych oddechów. Bała się o Nancy, tak jak wcześniej o Rasa. Zresztą, kto mógł być obojętny widząc stan poszkodowanej. *Nick*, pomyślała nagle, a jej twarz pokrył wyraz strachu. To on ją skatował, pobił bezbronną kobietę. Postąpił tak samo, jak w przypadku Ani.
Nadia ruszyła wzdłuż korytarza. Jej myśli w dalszym ciągu krążyły wokół mężczyzny. Nie potrafiła pojąć, dlaczego postąpił tak okrutnie.
Kiedy przechodziła koło zbrojowni usłyszała czyjś głos. Przypomniała sobie, że to właśnie tutaj został zamknięty Nick. Przystanęła na chwilę i zbliżyła się do drzwi. Przysłuchiwała się rozmowie Jamesa z Nickiem bardzo uważnie. Kiedy jeden z mężczyzn opuścił zbrojownię ona nie chcąc by ktokolwiek przyłapał ją na podsłuchiwaniu, czym prędzej udała się do salonu. Usiadła obok nieprzytomnego Lawa i ukryła twarz w dłoniach. Miała mętlik w głowie. Nagle poczuła się bezsilna, tak bardzo zagubiona w tym wszystkim.]

Tom Reinhert

[Tom nie odstępował od Rasa. Sytuacja była stabilna jednak potrzebował stałej kontroli. Dotarło do niego pytanie Mike'a]

<do Mike'a> Nie ustaje? Jeśli nie będziesz mógł z tym nic zrobić będzie potrzebna transfuzja [Namyślił się przez chwilę.] Jaką ona ma grupę krwi? +-

Michael Kowalsky

[Mike wytrzeszczył oczy, próbując zatamować krwotok.]

<do Toma> Nie mam.. zielonego.. pojęcia. Możnaby sprawdzić w jej namiocie, przetrząsnąć jej rzeczy, może ma dokumenty.. ale... [pokręcił głową.]

Tom Reinhert

<do Mike'a> Ale nie ma na to czasu...+-

<do Emily> Emily! Popytaj czy ktoś tutaj ma krew 0 Rh- . Będzie nam potrzebna. Ale szybko!+-

Michael Kowalsky

[Mike pokiwał głową słysząc odpowiedź Toma]

<do siebie/Toma> Dokładnie.. na to czasu nie ma...