LOSTfan

Rachel Fox

[Gdy Chuny oświadczyła, że zamierza iść za Robertem i Jessicą, Rachel z początku chciała jej to odradzić. Gdy jednak spojrzała na kobietę, zdała sobie sprawę, że to nic nie da. Wzruszyła bezradnie ramionami i poszła wziąć swój plecak. Gdy wszyscy byli gotowi do drogi, podeszła jeszcze do Chuny.]

<Chuny> Dalej uważam, że bez sensu jest teraz iść ich szukać, doszlibyśmy do obozu, wzięlibyśmy jakąś broń i ustalilibyśmy plan, ale... [westchnęła i uśmiechnęła się prawie niewidocznie] ale rozumiem cię. Uważaj na siebie, dobrze?

[Wypowiedziawszy te słowa, poszła w stronę reszty grupy.]

Kimberly Anderson

[Kimberly przysłuchiwała się wszystkiemu z boku. Nie miała zamiaru ingerować w sprawę, która była dla niej oczywista: zapuszczając sie samemu w dżunglę jest się albo bardzo odważnym albo szalonym. Postanowiła spakować swoje rzeczy aby byc gotowym do drogi. Niedaleko stanęła Rachel. Najwidoczniej to ona bedzie prowadzić wyprawą na ich plażę]
<Rachel> Kiedy ruszamy?+-

Chuny Parks

[Chuny stała cały czas przed jaskinią. Nie miała co ze sobą zabrać. Jedyne co posiadała to broń. Wyjęła ją zza spodni i sprawdziła magazynek. Był pełny. Schowała broń. Pomyślała, że jeśli wpadną na zgraję Innych będzie im potrzeba więcej amunicji. Rozejrzała się dokoła i wyłapała przelotnie spojrzenie Matta. Przypomniała sobie jego słowa i zastanowiła się przez chwilę nad ich znaczeniem. Z zamyślenia wyrwały ją słowa Rachel.]

<Rachel> Nie mogę go zostawić... Potem może być już za późno. [Powiedziała cicho unikając patrzenia jej w oczy. Pokiwała głową i odpowiedziała jej łamiącym się głosem.] Dobrze... Powodzenia Rachel i może do zobaczenia na plaży.+-

[Odwróciła się od niej i podeszła do Jamesa, szukającego czegoś po torbie gdzie trzymali zapas amunicji i noże.]

<James> James, będę potrzebowała ze dwa zapasowe magazynki do tej broni [Pokazała mu pistolet.]+-

James Partian · Gość

[James popatrzył lekko poddenerwowany na Chuny. Wyprostował się nad torbą.]

<Chuny> Dałbym ci je, gdyby jeszcze tu były! [Westchnął, kręcąc głową.] Robert musiał je zabrać ze sobą jak odchodził. Zostawił nas z niczym cholerny egoista! [Warknął i wskazał ręką na torbę.] Zostały tylko noże. Możesz wziąć jeden, resztę zostaw nam.+-

[Schylił się i wyjął z torby jeden z noży o szerokim stalowym ostrzu. Podał go blondynce. Uśmiechnął się do niej krzywo i zarzucił torbę na ramię.]

<Chuny> Powodzenia. [Rzucił odchodząc.]

Chuny Parks

<James> Dzięki... [Wymamrotała zapatrzona z rezygnacją w nóż w swoich dłoniach. Nie zapewniało jej to zbyt wielkiego bezpieczeństwa.]

[Odwróciła się od Jamesa i odeszła w stronę wejścia do jaskini, gdzie umówiła się z CJ'ejem. Szła zastanawiając się co takiego ich czeka podczas tej wyprawy i co powie Robertowi, jeśli... kiedy go już odnajdzie. Pomasowała bolący kark idąc powoli. Przyspieszyła dopiero, kiedy zobaczyła CJ'eja.]

<CJ> Gotowy? [Zapytała mrużąc oczy od słońca.] Jeśli tak to ruszajmy. Pożegnałeś się ze wszystkimi?+-

CJ Holly

<Chuny> Tak, tak, wszystko zrobione, jestem gotowy

[Uśmiechnął się. Jednak w tym uśmiechu można było wyczuć niepewność, a nawet strach. Przecież wyprawa tylko dwojga ludzi do dżungli pełnej Innych raczej nie należy do najbezpieczniejszych. Ale mimo to chciał tam iść, przyniesie mu to satysfakcję, że może komuś pomóc. Tym bardziej jeżeli tej drugiej osobie na tym bardzo zależy]

<Chuny> No to co, idziemy +-

[Ponownie się uśmiechnął, ale tym razem znacznie pewniej. Wskazał ręką gdzieś przed siebie, dając znak by Chuny poszła pierwsza. To, że od kilkudziesięciu dni siedzi na jakieś wyspie nie oznacza, że jego maniery mogłyby sobie zniknąć. Starał się je zachowywać kiedy sytuacja na to pozwalała]

Chuny Parks

[Odwzajemniła uśmiech CJ swoim typowym smutnym grymasem, rozejrzała się bardzo niepewnie po reszcie grupy. Strasznie bała się teraz od nich oddalać. Już dawno straciła całą pewność siebie. Kiwnęła nieznacznie w stronę CJ'a i ruszyła w kierunku wskazywanym przez niego.]

Rachel Fox

Meredith Moss

[Meredith nie odzywała się dotychczas do innych. Słyszała o Robercie i jego pogoni za córką. Myślała o tym przez cały czas, bo przypomniało jej to o własnej córce, którą jej odebrano. Też jej szukała. Do czasu...]

[Ruszyła za grupą ludzi, trzymając się niedaleko nich, by słyszeć ich kroki.]

Matthew Sanze

[ Matt popatrzył na leżącego na noszach mężczyznę. Ktoś musiał go ponieść, a wcześniej robiły to kobiety. ]

<Bastian> Bastian! Chodź, pomożesz mi nieść tego faceta +-.

Bastian Bailey Bax

[Bastian przystanął z nogi na nogę. Podszedł do Matta.]
<Matt> Dobra [kwinął głową.] W którą stronę idziemy? +-

Meredith Moss

[Meredith szła dość szybkim krokiem. W pobliżu wyczuła obecność Kimberly. Jej czoło zmarszczyło się niemal od razu.]

[Poczuła, że Kim przyspiesza. Chciała pokazać, że i ona potrafi iść w takim tempie i że wcale nie opóźnia marszu. Niestety, zahaczyła nogą o wystający korzeń i gwałtownie upadła w dół. Mogła złapać się Kim i uniknąć upadku, ale wolała leżeć na ziemi niż wykorzystywać kogoś do pomocy.]

<do siebie> Pieprzone drzewko ... [zaklęła pod nosem, kiedy już leżała na ziemi.]

Kimberly Anderson

[Kimberly przyspieszyła. Nie chciała oddalać się od innych, w szczególności ze względu na innych. Przed nią szła Mer. Kiedy tylko Kim się do niej zbliżyła, zobaczyła na jej twarzy dziwną determinację. Nagle kobieta potknęła się. Kimberly instynktownie wyciągnęła ręce, aby ją podtrzymać.]
<Mer> Nic się nie stało?+-

Meredith Moss

Ona już leży na ziemi : )

[Mer, gdy tylko usłyszała nad sobą głos Kim, odrzuciła włosy do tyłu i podniosła się z ziemi. Skierowała głowę w stronę twarzy kobiety. Jej oczy zmrużyły się. Nie potrzebowała niczyjej pomocy.]

<Kim> Trzeba było się nad tym zastanowić wcześniej, Anderson. Nie potrzebuję Twojej sztucznej litości. Nie próbuj mnie nawet tknąć +- [powiedziała cicho, ale zjadliwie.]

[Strzepała piasek ze spodni.]

Rachel Fox

[Rachel trzymała się z przodu grupy, zagłębiona w myślach szła szybko, nie zatrzymując się i nie rozglądając.
Po jakimś czasie, usłyszała, że ktoś upada na ziemię. Odwróciła się i dostrzegła młodą kobietę leżącą na ziemi i klnącą pod nosem. Z pomocą zaraz przyszła jej Kimberly, a Rachel przeniosła wzrok na nieprzytomnego Coreya, który niesiony był przez Matta i innego ogonowca. Corey wyglądał na spokojnego, jego stan był stabilny. Spojrzała na Matta idącego za nią i uśmiechnęła się do niego. Zrównała z nim krok szukając w myślach tematu do rozmowy.]

<Matt> Aż dziw bierze, że nie jesteś lekarzem. Wyglądasz mi na lekarza z tym swoim niespotykanym pociągiem do pomocy innym. Myślałeś kiedyś, żeby nim zostać?+-