LOSTfan

Administracja

Temat dla wydarzeń rozgrywających się po drugiej stronie wyspy. Wszystko co dotyczy wyprawy Roberta i Jessici.

Jessica Starsky

[ Jessica ledwie nadążała za Robertem. Był tak zdeterminowany, że nie zwracał uwagi na zmęczenie. Kobieta była już u kresu sił. Jednak wiedziała, że musi iść za nim, bo sama z pewnością zginęła by w dżungli lub została by porwana przez Innych. Ta myśl dodawała jej sił. Mimo to postanowiła spróbować namówić Roberta na powrót.

Zrównała z nim krok.]

<Robert> Może jednak zawrócimy? Idziemy już dosyć długo, a nie znaleźliśmy jeszcze żadnych śladów. Chyba lepiej nie narażać życia. Co ty na to? +-

Robert Douglas

[Robert nie mógł dłużej znieść narzekań Jessici. Powoli zaczął żałować, że kobieta z nim poszła. W ten sposób będzie go tylko opóźniać. ]

<do Jessici> Jak chcesz, to zawracaj. Ja nie mam zamiaru wracać, dopóki nie znajdę córki. +-

Jessica Starsky

<Robert> Powoli tracę nadzieję, że ją znajdziemy. Robert, musisz się z tym pogodzić. Chyba straciłeś córkę na zawsze. +-

[ Robert spojrzał na nią ze złością. Wiedziała, że tym co powiedziała nie wprawiła go w zbyt dobry humor, ale nie miała wyjścia. Szanse odnalezienia dziewczyny były nikłe. Nie chciała narażać ani swojego ani Roberta życia. ]

Robert Douglas

[Robert się zatrzymał. Spojrzał wściekły na kobietę. Nienawidził, gdy ktoś mu odbierał nadzieję. ]

<do Jessici> Ona żyje i czeka na mój ratunek! Już zbyt dużo czasu zmarnowałem siedząc bezczynnie na dupie! Dlatego teraz jak jestem tak blisko muszę wykorzystać tą szansę! +-

Jessica Starsky

<Robert> Nie powiedziałam, że nie żyje. ++

<Robert> Jeśli mówisz, że jesteś już blisko to chodź i nie marnuj czasu. ++

[ Robert bez słowa ruszył za nią. Chciała coś powiedzieć, żeby rozluźnić atmosferę, ale mężczyzna nie wyglądał na skorego do pogawędek.

Szli przez jakiś czas w milczeniu. Robert chyba się powoli uspokajał, bo gniew znikał z jego twarzy. Jessica postanowiła sprobować jeszcze raz się dowiedzieć, co zaszło między nim a Chuny. Wydawało jej się, że to dlatego zdecydował się wyruszyć na poszukiwania córki akurat teraz. Miała nadzieję, że rozmowa chociaż trochę opóźni wędrówkę.]

<Robert> Zastanawiam się dlaczego tak nagle zdecydowałeś się opuścić obóz i wyruszyć na poszukiwania córki. [ spojrzał na nią zaskoczony, chyba nie spodziewał się, że będzie chciała z nim rozmawiać.] Czy to nie przez Chuny? Zrobiła ci coś? +-

Robert Douglas

[Robert zatrzymał się na moment.]

<do Jessici> Chuny mnie zawiodła, zresztą jak wiele innych kobiet w miom życiu... ++

[Zastanowił się przez chwilę nad sensem swoich słów. Nie chcą dłużej rozpamiętywać przeszłości ruszył szybko do przodu.]

Jessica Starsky

<Robert> Co masz na myśli?+-

[ Ale Robert jakby jej nie słyszał. Zaczął szybko iść przed siebie. Po wyrazie twarzy Jessica poznała, że rozmyśla. Nie chciała mu przeszkadzać. Zresztą mogłaby doprowadzić do kolejnej kłótni. Wolała nie ryzykować.]

Robert Douglas

[Robert nie zamierzał wdawać się w dyskusje. Przyspieszył tylko kroku. ]

[Po pewnym czasie wbiegli na piaszczystą polanę. Robert biegł ile sił w nogach przez piasek nie zwarzając na kobietę.]

Jessica Starsky

[ Jessica z ledwością dotrzymywała kroku Robertowi. Gdy ten zaczął biec już nie dała rady. ]

<Robert> Poczekaj! ++

[ Dobiegli do piaszczystej polany. Robert był daleko z przodu. Jessica ostatkiem sił przyspieszyła, aby go dogonić.

Przebiegła kawałek i nagle poczuła, że ziemia zaczęła jej się usuwać spod nóg. Krzyknęła głośno. Serce waliło jej jak oszalałe, gdy spadała do jakiegoś dołu. Myślała, że to już koniec.]

Robert Douglas

[Robert biegł, gdy nagle usłyszał krzyk kobiety. Odwrórócił się, lecz jej nie widział. Jak gdyby wyparowała z powierzchni ziemii.]

*Cholera, zaś ten potwór!* Pomyślał]

[Jednak nie widząc żadnych śladów obecności "CZEGOŚ" pobiegł szukać kobiety. Znalazł Jessicę w niezbyt głębokiej dziurze. ]

<do Jessici> Nic Ci nie jest? +-

Jessica Starsky

[ Jessica podniosła się z ziemi i otrzepała spodnie. Rozejrzała się dookoła. Znajdowała się w niewielkiej jaskini. Zauważyła, że jest tam tunel. Wyglądał na długi, jednak nie dało się określić jak bardzo. Zastanawiała się skąd on się tam wziął, gdy usłyszała głos Roberta.]

<Robert> Tutaj jest jakiś tunel! [Zakasłała lekko, bo nie opadł jeszcze kurz, który wzniósł się po jej upadku.] +-

Robert Douglas

<Jessica> Tunel?! ++ Czekaj, już schodzę do Ciebie... ++

[Robert zwinnie wskoczył do jaskini. Po chwili znajdował się obok kobiety. Podszedłdo niej i delikatnie odgarnął jej kosmyk włsów z twarzy.]

<Jessica> Nie odpowiedziałaś mi na pytanie. Nic Ci się nie stało przy upadku? Nie masz żadnych złamań, zwichnięć czy otarć? +-

Jessica Starsky

[ Jessica nie spodziewała się tak ciepłego gestu ze strony Roberta po tym jak się wcześniej pokłócili.]

<Robert>Nie nic mi nie jest. No może oprócz kilku siniaków, ale to nic poważnego. ++

[ Kobieta rozejrzała się dokładniej.]

<Robert> Nie wydaje ci się to dziwne? Tunel o takich idealnych kształtach. Tu, pod ziemią? To chyba nie wytwór natury. +-

Robert Douglas

<Jessica> Matka Ziemia napewno tego nie zrobiła... Jacyś ludzie musieli go zbudować. Pytanie tylko: po co? +-

[Robert spojrzał na Jessicę. Czuł się za nią odpowiedzialny, w końcu to z jego powodu tu jest i gdyby coś jej się stało, nie darowałby sobie tego. ]

[Rozejrzał się po jaskini. Choć było ciemno przy ścianie dostrzegł pochodnie. Podszedł Do nich i zapalił dwie. Jedną podał Jessice.]

<Jessica> To powinno rozjaśnić sprawę.++

[Powiedział z uśmiechem. Teraz można było dokładniej zobaczć jaskinię.]

<Jessica> Ciekawie dokąd prowadzi... +-