LOSTfan

Matthew Sanze

[ Mattew uśmiechnął się do Rachel. Pomyślał "Chyba połknęła haczyk.." ]

<Rachel>Nie przypominam sobie.. a raczej wszystkie moje modelki pamiętam. [ Powiedział westchnąwszy. Przypomniało mu się, jak poznał Charlotte. ] Pracowałem dla kilku agencji robiących zdjęcia do magazynów lub na plakaty.. ale Ciebie naprawdę sobie nie przypominam. Musisz mnie z kimś mylić.
[ Ponownie uśmiechnął się w strone Rachel, wzruszając ramionami. ]

Rachel Fox

[Rachel spojrzała kolejny raz na tak bardzo znajomą twarz Matta. Może rzeczywiście jej się tylko wydaje? Może widziała tylko kogoś podobnego? A może ta cała wyspa już namieszała jej w głowie. Westchnęła.]

<Matt> No dobrze, może mi się wydaje [dała za wygraną, choć w cale nie zamierzała zostawić tej sprawy.]

[Spojrzała na tlące się w oddali ognisko i głosy rozmawiających rozbitków.]

<Matt> Ognisko chyba już gotowe. Idziemy się ogrzać? [zaproponowała z przyjaznym uśmiechem]

Matthew Sanze

[ Uśmiechnął się do Rachel. ]

<Rachel> Pewnie.

[ Ruszyli w stronę ogniska. ]

Meredith Moss

[Meredith odczekała, aż Robert się oddali, a następnie podniosła się od rannego mężczyzny. Ruszyła dość ostrożnie w stronę jaskini. Dotykając kamieni, dotarła do miejsca, w którym wcześniej schowała znalezione owoce. Wzięła mango i powoli wyszła z jaskini.]

[Zdołała dojrzeć blask ognia, dzięki czemu dotarła do ogniska. Usiadła niedaleko niego, pod drzewem. Oddaliła się jednak od pozostałych, nie chcąc mieć z nimi kontaktu. Meredith w ten sposób żyło się najwygodniej i najłatwiej.]

[Otarła dokładnie dłonią owoc i ugryzła kawałek. Znalazła go sama. Nie musiała od nikogo 'żebrać' w jej mniemaniu.]

Jessica Starsky

Kimberly Anderson

<Jessica> Cóż, chciałam zapytać o wasz obóz. Czy jest duży, czy znajduje się przy oceanie, jak daleko jest jakiś zbiornik wodny z którego można czerpać? +-

[Kimberly patrzyła na kobietę z niemałym zaciekawieniem. Interesowało ją wszystko, co dotyczyło ich obozu]

<Jessica> No i oczywiście jek było u was przez te wszystkie dni... Atakowali was Inni? Porwali kogoś ?+-

Lillian Sevigny

[Lilly podeszła bliżej do ogniska. Usiadła obok Christiana, który -jak myślała- też był zadowolony z przybycia innych rozbitków.]

<do Christiana> Nie przeszkadzam?

Rachel Fox

[Gdy usiedli przy ognisku, Rachel poczuła wszechogarniające ją ciepło. Przysunęła kolana do brody i objęła je ramionami, przymknęła oczy i nie wiadomo skąd, na jej twarzy pojawił się uśmiech. Było to bardzo niezrozumiałe zachowanie zważywszy na to, że była w zupełnie obcym jej miejscu, z nieznanymi ludźmi, była zmęczona, brudna i głodna, a tratwa, która była jedyną ucieczką, została zniszczona.
Mimo to, w tym właśnie momencie było jej bardzo dobrze. Nie rozumiała zupełnie co się z nią dzieje, czuła jak serce jej bije, a w brzuchu czuje coś... coś czego od dawna nie czuła i pewnie dlatego zupełnie nie wiedziała co się z nią dzieje.
Otworzyła oczy, spojrzała na ognisko, przypomniała sobie wydarzenia z ostatniego dnia i zupełnie nie mogła znaleźć powodu dla którego uśmiech nie mógł opuścić jej twarzy. Wtedy w jej głowie pojawił się obraz rozmowy z Mattem, jego uśmiech i to przenikliwe, tajemnicze spojrzenie. Kim jest ten Facet? Była pewna, że go zna? Tylko skąd?
Zupełnie nieświadomie zwróciła wzrok w jego stronę, przyglądała mu się przetrząsając wszystkie zakamarki swojej pamięci. Nic. Zupełnie nic nie mogła sobie przypomnieć. Mężczyzna odwrócił głowę w jej stronę, a ich spojrzenia się spotkały. Uśmiechnął się do niej, jednak ona szybko odwróciła wzrok w stronę ogniska. Poczuła się głupio, poczuła się jak nastolatka, która zupełnie nad sobą nie panuje. Ale ona przecież taka nie jest, nie była i nie będzie. Tak, Rachel nigdy nie mogła tak naprawdę poczuć się nastolatką, więc skąd mogła znać to uczucie, które w tamtej chwili ją ogarnęło.]

Christian Svenson

[Christian uśmiechnął się przyjaźnie do Lillian. ]

<do Lillian> Nie, nie przeszkadzasz. Wręcz przeciwnie. Dzisiejszy dzień jest... [Szukał w swojej pamięci angielskiego słówka, które pzwoli określić przełom. Gdy nie znalazł odpowiednika uśmiechnął się ciepło] Niezwykły, ale nie to chciałem powiedzieć. Zaczynamy nowy rozdział życia na wyspie. +-

Lillian Sevigny

[Lilly usiadła obok Christiana i ugięła nogi w kolanach, obejmując je rękami.]

<do Christiana> Taaak.. nowy rozdział. Może chodziło Ci o przełom? [zapytała Lilly, śmiejąc się.] Ciekawa jestem jak to wszystko się dalej potoczy... Oni teraz walczą z Innymi, kiedy rozmawiałam z Jessicą [Lilly wskazała blondynkę] powiedziała, że jak odpływali, Inni atakowali ich obóz. [westchnęła cicho.]

CJ Holly

Christian Svenson

<do Lillian> Tak, chodziło mi o przełom.

[Uśmiechnął się promieniście, po czym zaczesał ręką włosy. ]

<do Lillian> Skoro atakują ich obóz, to czy jest sens iść tam? Może jak tam dojdziemy, to się okaże, że to jest już obóz "innych". Wtedy raczej się nie obronimy, mimo iż jest nas trochę więcej. +-

Chuny Parks

[Spokojne rozmowy osób przy ognisku i ciepło bijące od ognia stopniowo zaczęły ją usypiać. Przymykając oczy rozmyślała znowu o swoim mężu i o tym co zaszło między nią a Nickiem. Wiedziała, że nim wróci do obozu będzie musiała podjąć decyzję, czy rozpocząć nowy związek tu na wyspie, czy też uznać to co się stało za okropny błąd i oczekiwać na powrót do swojego męża. Westchnęła ciężko ocierając łzy, który wypłynęły spod jej powiek. Czuła się teraz cholernie zagubiona.]

[Gdy usłyszała głos za swoimi plecami, drgnęła szybko unosząc twarz. Zobaczyła jak jeden z mężczyzn z obozu ogonowców siada obok niej. Dopiero teraz zauważyła jak bardzo jest przystojny. Opierając się na łokciu uśmiechnęła się lekko do niego.]

<CJ> Aż tak bardzo nie przeszkadzasz. [Odparła przyciszonym tonem głosu. Usiadła ociężale.]+-

CJ Holly

[Popatrzył się na nią ciepło, odwzajemniając uśmiech]

<Chuny> Więc na wstępie jestem CJ [wyciągnął rękę] CJ Holly. Nie chcę ci dłużej przeszkadzać, więc powiem o co mi chodzi. Czy tam u was, na plaży, nie ma psa? Konkretniej pitbull'a. Średniej wielkości, sięgającego trochę powyżej kolana, praktycznie całego rudego. Energicznego, zaczepnego, uprzykrzającego życie innym ludziom. Widziałaś takiego? +-

[Był pełen nadziei, że odpowiedź będzie pozytywna. Mimo iż Roy był tylko zwierzęciem, CJ był do niego bardzo przywiązany. Pies w pewnien sposób był częścią jego rodziny i cały czas wierzył, że go zobaczy.]

[Nabrał powietrza i niepewnie czekał na odpowiedź]

Lillian Sevigny

[Lilly zamyśliła się.]

<do Christiana> Wydaje mi się, że z nimi tak łatwo Innym nie pójdzie. Zobacz, zbudowali tratwę, dopłynęli tu jakoś... poza tym, chyba mają większość rzeczy z bagażowni... Więc może jednak przeniesienie tam będzie miało sens.

[Lilly przymknęła oczy, czując ciepło bijące od ogniska. Przypomniał jej się obóz przetrwania na którym była w ubiegłym roku i który zmienił ją zupełnie. Przez chwilę poczuła się tak jak wtedy, kiedy przy gitarze i herbacie spędzała z przyjaciółmi wieczory. Kiedy otworzyła oczy, przypomniała sobie, że z tego miejsca zbyt prędko się nie wydostanie, i że skręcenie kostki podczas wspinaczki górskiej nie byłoby najgorszą rzeczą. Odwróciła się i spojrzała na ciało Coreya. Westchnęła cicho, po czym odwróciła się do Christiana.]

<do Christiana> I życie zacznie się od nowa... Będzie tak, jak tuż po katastrofie. Wszystko od nowa. +-