LOSTfan

Julie-Ann Parsons

[Julie-Ann i CJ zebrali odpowiednią ilość drewna by rozpalić ognisko. Wykorzystali odrobinę wyschniętej ściółki by zaprószyć łatwiej ogień. Niecałe 5 minut później ognisko płonęło wysokim płomieniem.]

[Julie-Ann usiadła w pobliżu ognia przyglądając się wszystkim dokoła bardzo uważnie.]

Meredith Moss

Robert Douglas

[Robert był w szoku. W życiu by nie powiedział, że Meredith jest niewidoma. Wcale nie musiał jej naprowadzać na Corey'a. Sama go znalazła i zbadała. Podziwiał ją.]

<do Meredith> A czy ktoś twierdzi, że jesteś ułomna? Ja na pewno nie. Wręcz przeciwnie, podziwiam twoje zdolności. Mimo utraty wzroku, potrafisz lepiej ocenić stan chorego niż ja. Mówią, że niwidomi widzą więcej niż inni, i ty jesteś tego najlepszym przykładem... +-

Meredith Moss

[Meredith milczała chwilę. Miała trudności z wiarą w ludzkie słowa, ich szczerość i prawdomówność. Zbyt wiele razy ją zawiedli, by mogła o tym zapomnieć.]

<Robert> Nienawidzę litości. Dlatego od razu stawiam sprawę jasno. Przyzwyczaiłam się do tego, że ludzie wiecznie mi współczują. Banda zakłamanych idiotów +- [powiedziała, nie unosząc jednak głosu.]

[W tonie tego mężczyzny Mer dostrzegła szczery podziw, jednak nie skomentowała tych słów. To, że mogła wzbudzić w nim podziw, było jego prywatną sprawą. Nie obchodziło ją to. W ten sposób próbowała ochronić się przed kolejnym zawodem ze strony ludzi.]

Robert Douglas

[Robert przez chwilę milczał. Zastanawiał się nad słowami kobiety. Pewnie gdyby był ślepy, też by nie chciał litości i współczucia. Doskonale ją rozumiał.]

<do Meredith> Jeśli o mnie chodzi, to nie będę się nad tobą litował.

[Uśmiechnął się do niej, lecz zapomniał, że i tak tego nie dostrzeże.]

<do Meredith> Macie coś tu do jedzenia? Wędrówka strasznie wykańcza. +-

Meredith Moss

[Meredith wyczuła, że Robert się do niej uśmiecha, słysząc uprzednio ton jego głosu. Obdarzyła go lekkim uśmiechem, ciesząc się, że tak jak Julie-Ann nie będzie się nad nią litował.]

<Robert> To dobrze. W jaskini pewnie coś znajdziesz, o ile reszta jeszcze wszystkiego nie powyjadała. Ja od nich niczego nie biorę +- [powiedziała neutralnie. Wiedziała, że zabrzmiało to, jakby nie należała do tej grupy rozbitków, ale nie przeszkadzało jej to. Wręcz przeciwinie- Mer nie chciała należeć do żadnej z grup. Nie przywiązywała się do ludzi, wiedząc, że prędzej czy później ją zawiodą.]

Robert Douglas

[Robert spojrzał w kierunku jaskini. Zastanawiał się jak to jest możliwe, by mieszkali tam ludzie. ]

<do Meredith> Wiesz, jakoś nie będę wam, znaczy się im podbierał jedzenia. Poszukam sobie czegoś w dżungli. Do usłszenia! ++

[Robert poszedł pozwiedzać okolicę, mając nadzieję na znajdzie coś do jedzenia]

Bastian Bailey Bax

[Bastian krążył bez celu przy jaskini. W końcu odetchnął i usiadł przy Kim. To wszystko trochę go przerastało. Chciał po prostu chwilę pomilczeć, ale niekoniecznie w samotności.]

Jessica Starsky

<Lilly> Nie, to nie był pierwszy atak Innych na nasz obóz. [przypomniała sobie porwanie Emily.] ++

<Lilly> Mamy na wyspie lekarza. I to nawet całkiem niezłego. ++

[Odwróciła wzrok na Roberta. To rzeczywiście wielkie szczęście, że wśród rozbitków znalazł się ktoś taki jak on. Bez niego by sobie raczej nie poradzili.

Po chwili podeszła do nich Kimberly.]

Kimberly Anderson

[Kimberly zobaczyła, że Jessica siada w pobliżu]
<Jessica> Mogę ci zadać parę pytań ? Oczywiście jeśli nie jesteś zbyt zmęczona. Podróż musiała być trudna… [zapytała kobietę po czym posłała jej ciepły uśmiech]+-

Chuny Parks

[Chuny siedziała jeszcze przez chwilę na kamieniu po tym jak odszedł Matthew. Obserwowała wszystkich uważnie, zapamiętując każdy szczegół twarzy nowo poznanych ludzi. Robiła tak od chwili gdy wróciła do pracy jako stewardessa po porwaniu samolotu. Uważnie przyglądała się ludziom jakby chciała z ich twarzy wyczytać złe zamiary. Zupełnie nie wiedziała czemu jednak robi to teraz.]

[Ziewnęła głośno, przeciągając się z szeroko rozpostartymi rękami. Wypatrzyła sporo wolnego miejsca w pobliżu ogniska i postanowiła się tam położyć. Podeszłą do ognia, omijając siedzących wokół niego ludzi po czym położyła się na boku, przodem do ognia. Przez chwilę przysłuchiwała się rozmowom obu grup, po czym obróciła się na drugi bok, plecami do nich i przymknęła oczy próbując odpocząć odrobinę.]

Christian Svenson

[Christian podszedł do ogniska. Chciał usłyszeć kilka historyjek z drugiego obozu. Nie mógł ciągle uwierzyć, że przeżyli inni ludzie. Spojrzał na blondynkę, która położyła się obok nich. Zastanawiał się, czy dobrze się czuje. Lecz uznał, że nie powinien się wtrącać. ]

Rachel Fox

Matthew Sanze

[ Matt, zdąrzył sie uspokoić i wyciszyć w czasie gdy Rachel była zamyślona. Przygotował się na wszystko. ]

<Rachel> To raczej niemożliwe. Mam stufio fotograficzne w Toronto. A ty jesteś aktorką, prawda? +-

Rachel Fox

<Matt> Toronto... nigdy tam nie byłam.

[Uśmiechnęła się gdy Matt poznał, że jest aktorką.]

<Matt> Tak, jestem aktorką. A może... może robiłeś mi kiedyś zdjęcia? Prowadziłeś kiedyś sesję zdjęciową? [chciała wiedzieć]