LOSTfan

Chuny Parks

<Robert> Bo Ciebie tam nie było!!!! [Wydarła się prosto w jego twarz płacząc znowu. Nie miała już sił. Wściekłość wzbierała w niej z każdym jego słowem.]+-

Robert Douglas

*W końcu jakieś efekty*

<do Chuny> Dlaczego z nim? [Zapytał, już nie wrzeszcząc.]

Chuny Parks

<Robert> Bo ładnie mnie poprosił... [Powiedziała z ironią nie spuszczając wzroku z oczu Roberta. Nie wiedziała czemu, ale jego reakcja coraz bardziej zaczynała ją drażnić. Spychać na krawędź wytrzymałości.]+-

Robert Douglas

<do Chuny> Kłamiesz! [Znowu krzyknął. Podszedł bliżej, by się jej lepiej przyjrzeć. Dopiero teraz dostrzegł łzy.]

Chuny Parks

[Nie ruszyła się z miejsca gdy do niej podszedł.]

<Robert> I co z tego?!+-

Robert Douglas

[Robert uklęknął, by lepiej się przyjrzeć twarzy Chuny.]

<do Chuny> Kim ty jesteś? +-

Chuny Parks

[Miała już tego wszystkiego serdecznie dość. Trzęsła się całą z rozpaczy, żalu i wściekłości. Nienawidziła Roberta za to, że ją o to wszystko wypytywał.]

<Robert> Jestem NIKIM!!!!!!!!!! [Wydarła się ile sił w płucach, zapłakana, po czym splunęła mu prosto w twarz.]+-

Robert Douglas

[Robert gwałtownie uniósł rękę w geście uderzenia, jednak się zawachał. ]

Chuny Parks

[Zauważyła to i instynktownie zmrużyła powieki oczekując uderzenia. Gdy nie nastąpiło popatrzyła na niego kpiąco.]

<Robert> No już, bij!! Uderz mnie pojebańcu!! [Powiedziała to z dziwnym żalem zmieszanym z kpiną prowokując go jeszcze bardziej.]+-

Robert Douglas

[Robert uderza Chuny z otwartej dłoni. Następnie ściera nadgarstkiem ślinę z twarzy. ]

<do Chuny> Brzydzę się tobą! I masz rację... jesteś nikim, jesteś nikim dla mnie...

[Robert szybko odszedł, zostawiając Chuny samą. Gdy wrócił do rozbitków, chciał szybko wrócić. ]

==Koniec przerwy! Wyruszamy! NATYCHMIAST!!! +-

Julie-Ann Parsons

[Julie-Ann podniosła się zaskoczona widząc w jakim stanie Robert wrócił na brzeg rzeki. Przyglądała mu się uważnie, dostrzegła że jest wściekły. Dosłownie kipiał.]

<do Roberta> Co się stało? Gdzie jest Chuny?+-

[Zatrzymała się przy noszach z Coreyem obawiając się podejść bliżej Roberta.]

Chuny Parks

[Gdy ją uderzył, przez chwilę nie wiedziała co się dzieje. Cios był na tyle silny, że ją zamroczyło. Upadła ciężko na ziemię kaszląc i kurczowo trzymając się za policzek - piekł niesamowitym bólem. Usłyszała słowa Roberta i zaczęła płakać tak głośno jak nigdy dotąd. Nie mogła go za to winić. Dobrze wiedziała, że na to zasłużyła.]

[Zwinęła się w pozycji embrionalnej wciąż leżąc na trawie. Drżała na całym ciele szlochając głośno.]

Robert Douglas

<do Julie> Chuny, jak dla mnie, to ona może zdechnąć.

[Robert złapał z nosze]

<do James'a> Złap te cholerne nosze i idziemy dalej.

==Wyruszamy już, zanim INNI nas złapią!

Julie-Ann Parsons

[Obserwowała wszystko z szeroko otwartymi ustami i oczami. Słowa Roberta strasznie ją zdziwiły, przecież odkąd widziała jego i Chuny razem, zawsze trzymali się blisko siebie... z wyjątkiem tej chwili, kiedy sama poszła do bunkra, bo jakiś facet z ich grupy tak sobie zażyczył. Powoli zaczęła się domyślać co się tam stało.]

[Patrzyła jak James podbiega do noszy i unosi je do góry. Gdy ruszyli razem z Robertem, Julie szybko podbiegła do Jessici.]

<Jessica> Musisz coś dla mnie zrobić. Sytuacja przybrała dziwny obrót. Czeka nas mocna wspinaczka w górę po tym zboczu, musisz na chwilę przejąć prowadzenie nad grupą. Ja odnajdę Chuny i do was dołączymy. Drogę łatwo rozpoznać, to jedyna trasa między drzewami, która przypomina wytarty szlak. Jeśli dotrzecie do złamanego drzewa zanim do was dołączymy to skręć w prawo i idź cały czas prosto. Myślę, że to tego czasu już was odnajdę.+-

Jessica Starsky

[ Jessica patrzyła z szeroko otwartym oczami na Roberta. Nigdy by nie pomyślała, że może coś takiego powiedzieć o Chuny.

Słowa Julie docierały do niej powoli.]

<Julie> Przy złamanym drzewie skręcić w prawo i potem prosto. Będę pamiętać. Oby Chuny nie zrobiła czegoś głupiego. ++ [dodała po chwili.]