LOSTfan

Robert Douglas

[Robert spojrzał na północ.
*Czy to tam jest moja córka?* pomyślał. ]

<do Julie> Dzięki. ++

[Robert jeszcze raz spojrzał na północ. Był gotów zostawić wszystko i ruszyć po córkę. Jednak nie byłby w stanie zostawić Chuny. Podszedł do niej.]

<do Chuny> Co z Corey'em? +-

Chuny Parks

[Chuny uniosła zmęczone spojrzenie na Roberta. Koszmarnie chciało jej się spać, zwłaszcza po tak męczącej wędrówce. Nastrój psuł się jej jeszcze bardziej.]

<Robert> Dobrze... Jego stan wygląda na stabilny.+-

[Odpowiedziała zdawkowo i zamilkła. Nie była w stanie zdobyć się teraz na rozmowę.]

Robert Douglas

<do Chuny> To dobrze...

[Robert spojrzał na nią. Wyglądała na bardzo zmęczoną. ]

<do Chuny> Odpocznij sobie... Teraz ja go poniosę z Jamesem. Jak będziesz chciała, to możesz później dołączyć, ale sami też damy sobie radę. Poprostu, nie ma ludzi niezastąpionych.

Chuny Parks

[Nie mogła znieść, że się o nią troszczył. W jej przekonaniu zrobiła mu ogromne świństwo. I czuła do siebie coraz większy wstręt za każdym razem gdy okazywał jej troskę.]

<Robert> Nie musisz się nade mną litować. Dam sobie radę.+-

[Powiedziała te słowa bardzo obojętnym, lodowatym tonem. Nie lubiła siebie takiej i co gorsza, nie potrafiła tego w sobie zatrzymać. Zerwała się na równe nogi i odeszła w kierunku pobliskich zarośli. Chciała teraz zostać sama.]

Robert Douglas

[Robert nie rozumiał zachowania Chuny. Wiedział, że jest ono skutkiem wydarzeń z bunkra. Lecz nie wiedział co się tam stało. ]

[Idąc do Chuny myślał, co jej powiedzieć, by jej nie urazić. Cokolwiek by nie zrobił Ona i tak jest rozdrażniona. ]

[Robert stanął przy Chuny]

<do Chuny> Moja córka też taka była. Ciągła zmiana zachowań, emocji. Raz smutna i zamyślona, innym razem wściekła i agresywna. Ciągle uciekająca w swój własny świat. Raczej samotny świat. Był to efekt gwałtu. Czy Nick Cię zgwałcił? +-

Chuny Parks

[Dyszała cicho jakby próbując powstrzymać się od płaczu. Stała obok Roberta, ale nie miała odwagi spojrzeć mu w oczy, tak samo jak nie była w stanie wyznać mu prawdy o tym co zaszło. Wzdychała coraz ciężej, czując wzbierającą w niej rozpacz. Łzy napłynęły jej do oczu.]

<Robert> Proszę, daj mi spokój... [Wyszeptała bliska płaczu, spuściła wzrok nie patrząc na niego. Próbowała odejść.]+-

Robert Douglas

[Robert uklęknął obok Chuny]

<do Chuny> Nie mogę, nie mogę Cię zostawić samej.

[Robert patrząc na nią, czuł olbrzymi ból. Dawne wspomnienia odżyły.]

<do Chuny> Więc rozumiem, że zgadłem.

[Chuny jednak milczała. Złapał ją za ramiona.]

<do Chuny> Jak do tego doszło do cholery?!

Chuny Parks

[Rozpłakała się gdy dotknął jej ramion. Bała się powiedzieć prawdy, panicznie się tego bała. Wiedziała, że między nią a Robertem zaczynało się coś tworzyć, coś więcej niż tylko przyjaźń. Jak teraz miała mu powiedzieć, że spała z innym człowiekiem - jego zaciętym wrogiem.]

[Płacząc próbowała strząsnąć rękami jego dłonie ze swoich ramion.

<Robert> Nie dotykaj mnie... proszę... [Zaszlochała głośniej wciąż na niego nie patrząc.]+-

Robert Douglas

[Robert jednak nie zdjął swoich rąk z ramion Chuny. Wręcz przeciwnie, zatrząsł blondynką. ]

<do Chuny> Powiedz mi jedno, jak to jest możliwe, że najsilniejsza kobieta na wyspie poddaje się mężczyźnie. Przecież spokojnie mogłaś go sprać na kwaśne jabłko. Jak do tego doszło?! +-

Chuny Parks

[Gdy nią zatrząsł rozpłakała się jeszcze bardziej. Spojrzała w jego oczy pierwszy raz od bardzo dawna.]

<Robert> Nie zgwałcił mnie!! [Wrzasnęła cały czas szlochając.] Zaatakował mnie... oskarżał o coś czego nie zrobiłam... a potem... nie wiem... nie wiem jak do tego doszło... ale mnie nie zgwałcił. Sama mu się oddałam... [Słowa wypadały z jej ust bez ładu i składu. Płakała przy każdym z nich coraz głośniej.] Jestem odrażająca...+-

Robert Douglas

[Robert w końcu puścił Chuny. Nie dowierzał w to, co usłyszał. Wstał i odszedł parę kroków by to przemyśleć. ]

<do Chuny> Przespałaś się z nim z własnej woli? +-

[Kobieta pokręciła twierdząco głową. Robert wpadł w szał. Zaczął kopać pień leżący przed nim. Musiał dać jakoś upust emocjom. Nadal wściekły podszedł do Chuny. ]

<do Chuny> Dlaczego się z nim rżnęłaś?! +-

Chuny Parks

[Przeraziła ją jego reakcja. Wpatrywała się w niego struchlała ze strachu. Wiedziała, że go tym zdenerwuje. Gdy krzyknął jej nerwy odmówiły już posłuszeństwa. Chciała mieć to już jak najszybciej za sobą. Nie podobało jej się to wszystko.]

<Robert> Bo chciałam... [Burknęła pod nosem ocierając szybko kolejne łzy wypływające z jej oczu.]+-

Robert Douglas

[Robert nie rozumiał tego. Nie rozumiał, jak Chuny mogła tego chceć. Zbliżył się o jeszcze jeden krok.]

<do Chuny> Dlaczego? +-

Chuny Parks

[Spojrzała mu odważnie w oczy.]

<Robert> Bo go pożądałam!! [Warknęła głośno. Byłą coraz bardziej zła, ze ciągnie ten temat.]+-

Robert Douglas

[Robert zastanawiał się, ile jeszcze wytrzyma. ]

<do Chuny> Dlaczego?! +-